Sibylle von Olfers – Dzieci korzeni

dziecicover

Istnieją książki, które opierają się niszczącym działaniom czasu, dziesięcioleciom, a nawet wiekom. “Dzieci korzeni” Sibylle von Olfers jest niewątpliwie jedną z tych pozycji, należących do klasyki niemieckiej literatury dziecięcej. To starannie zaprojektowana książka obrazkowa, która cieszy się popularnością praktycznie od pierwszego wydania z 1906 roku. Od tamtego czasu była wielokrotnie wznawiana w Niemczech, Wielkiej Brytanii oraz Holandii i wreszcie, po ponad 100 latach doczekała się premiery w Polsce. To zarazem pierwsza książka dla dzieci w katalogu młodego, krakowskiego wydawnictwa Przygotowalnia, które nieprzypadkowo ustaliło jej datę premiery na 21 marca, czyli pierwszy dzień wiosny.

“Dzieci korzeni” to jedna z dziewięciu autorskich książek dla dzieci Sibylle von Olfers (1881-1916), która przyniosła autorce największą popularność. Krótka, rymowana historia jest bardzo przyjazna dla dzieci i skupia uwagę przedszkolaków na porach roku i zjawiskach zachodzących w przyrodzie. W książce wyraźnym elementem jest postać matki, symbolizowany przez Łaskawą Matkę Ziemię, która troszczy się o swoje dzieci – korzenie i zapewnia im wszystko, co najlepsze. Postać ta jest szczególnie ważna dla kilkulatków, gdyż więź z matką jest jedną z najważniejszych w ich wczesnej fazie rozwoju. Również wszystkie małe stworzenia: chrząszcze, ślimaki, biedronki i oczywiście korzeniowe dzieci odgrywają w książce wiodącą rolę i ukazują małym czytelnikom, jak rośliny i owady wpływają na rytm natury w trakcie rocznego cyklu.

dzieci2 dzieci3

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii książki dla dzieci, recenzja, Sibylle von Olfers, Wydawnictwo Przygotowalnia | Otagowano , , , , , , , , , , | 2 komentarze

Toon Tellegen, ilustracje Rotraut Susanne Berner – TATA

tatacover1

Holenderski pisarz Toon Tellegen zasłynął na świecie przede wszystkim dzięki swoim poetyckim i filozoficznym opowiadaniom o zwierzętach, które próbują odnaleźć się w intrygującym, ale nie zawsze zrozumiałym dla nich środowisku. Krótkie opowieści Tellegena (“Nie każdy umiał się przewrócić” oraz “Urodziny prawie wszystkich”) znalazły się również w polskich księgarniach dzięki wydawnictwu Dwie Siostry, które w tym roku postanowiło zaprezentować czytelnikom nieco inne oblicze wielokrotnie nagradzanego autora. Wszystko za sprawą książki “Tata”, która jest portretem najbardziej niesamowitego ojca na świecie.

Na książkę składają się 42 krótkie rozdziały, których narratorem jest mały chłopiec Józef. Historie przez niego opowiadane to zlepek wspomnień, niezachwianych jakąkolwiek logiką. Tata dosłownie przyturlał się z oddali do jego stóp. Jest tak wysoki, że kiedy Józef chce mu coś powiedzieć, musi wspinać się po nim do samego ucha. Kiedy zmęczy się wspinaczką, może na chwilę odpocząć na jego ramieniu. Tata jest nie tylko największym człowiekiem na świecie, ale również najpotężniejszym. Potrafi rozprawić się z każdym koszmarem sennym i uratować migdałki Józefa przed wycięciem. Świetnie tańczy, potrafi stać się niewidzialnym i rozciągać na każdą długość, jakby był z gumy. Dla chłopca tata umie dosłownie wszystko, zna odpowiedź na każde pytanie i nigdy by się na niego z nikim nie zamienił.

tata02 tata03

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii książki dla dzieci, recenzja, Rotraut Susanne Berner, Toon Tellegen, Wydawnictwo Dwie Siostry | Otagowano , , , , , , | Dodaj komentarz

SALON ILUSTRATORÓW 2016 – wystawa ilustracji książkowej dla dzieci i młodzieży / Zdjęcia

Marianna Sztyma Monika Grubizna
Marianna Sztyma                            Monika Grubizna

20 lutego 2016 roku miało miejsce oficjalne otwarcie dwóch wystaw: w Warszawie – Tu czy tam? Współczesna polska ilustracja dla dzieci oraz w Poznaniu – Salon Ilustratorów 2016 – wystawa ilustracji książkowej dla dzieci i młodzieży. Niestety w przeciwieństwie do wystawy w warszawskiej Zachęcie, o poznańskim Salonie Ilustratorów niewiele się mówi i myślę, że wiele osób nie wie, że około 200 prac 42 ilustratorów można już oglądać w Zamku. Nie przegapcie tego i wybierzcie się koniecznie! Może zachęcą Was zdjęcia.

SALON ILUSTRATORÓW 2016 Centrum Kultury Zamek, Hol Wielki
20.02.-10.03.2016
18.-20.03.2016 / MTP / pawilon 7

Agata Lesser Anna Waluś
Agata Lesser                                      Anna Waluś

Agnieszka Świętek damianrojek
Agnieszka Świętek            Damian Rojek

Daria Bidzińska Ewa O’Neill
Daria Bidzińska                                   Ewa O’Neill

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii Aga Pietrzykowska, ilustracja, Marcin Przewoźniak, Marianna Sztyma, międzynarodowe targi poznańskie, Salon Ilustratorów, targi książki dla dzieci i młodzieży | Otagowano , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , | 1 komentarz

Melanie Rutten – Mój Cień

cienokladka

Ta książka płonie! – to pierwsza myśl, jaka przemknęła mi przez głowę, gdy wzięłam do ręki “Mój Cień” – piątą autorską pozycję dla dzieci belgijskiej pisarki i ilustratorki Melanie Rutten. Być może dzieciństwo spędzone blisko natury w Afryce i Ameryce Środkowej miało silny wpływ na styl jej prac i sprawiło, że artystka upodobała sobie ciepłe i jasne barwy. Intensywne kolory wybuchają i oświetlają twarz strona po stronie, a czerwono-żółta roślinność wesoło tańczy niczym płomienie. Melanie Rutten starannie dobiera techniki do tworzenia swojego świata i łącząc subtelność z żywiołem potrafi powołać do życia wyjątkowych bohaterów.

Wszechświat Melanie Rutten wypełniony jest przez zwierzęta, które przypominają ludzi. “Mój Cień” to historia o smutnym Jeleniu, wysportowanym Kocie, małym zagubionym Rycerzu, Króliczku, który chce dorosnąć, wszechobecnym Cieniu oraz Książce, która nie cierpi czegoś nie wiedzieć. Ich ścieżki krzyżują się ze sobą i podczas wspólnego spaceru postacie stawiają wiele pytań egzystencjalnych oraz konfrontują swoje poglądy. Autorka porusza wiele ważnych i osobistych tematów, wywołujących silne i przeciwstawne emocje: rozwód, śmierć, dorastanie, odwaga, solidarność. Każde słowo dobiera z ogromną starannością, aby wyrazić siłę uczuć bohaterów. Jeleń, Książka i Cień reprezentują grupę dorosłych. Są wyrozumiali i cierpliwi, zawsze w pobliżu, czuwają nad Kotem, Rycerzem i Króliczkiem, dla których wspólna wędrówka staje się momentem inicjacji w dorosłe życie. Bohaterowie uczą się żyć razem, zakładają zespół i postanawiają wspiąć się na szczyt wulkanu. Przeżywając różne rodzaje lęków, wzajemnie się wspierają i rozśmieszają do łez.

cien06 cien01

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii książki dla dzieci, Melanie Rutten, recenzja, Wydawnictwo Wytwórnia | Otagowano , , , | 2 komentarze

Carl-Johan Forssén Ehrlin – O króliku, który chce zasnąć

krolikcover

O książce “O króliku, który chce zasnąć” było głośno na długo przed premierą. Reklamowana przez wydawnictwo Sonia Draga jako “nowatorska i przełomowa opowieść do poduszki, dzięki której dziecko szybciej zasypia i śpi spokojnie przez całą noc”, skutecznie przyciągnęła moją uwagę. Autor książki, Carl-Johan Forssén Ehrlin – trener NLP i behawiorysta, zachęca rodziców do przetestowania swojego projektu na własnych dzieciach, szczególnie tych, które mają problemy z zasypianiem i gwarantuje wspaniałe rezultaty w krótkim czasie. Na czym polega więc jego doskonała metoda?

W krótkim wstępie autor przekazuje dorosłym kilka cennych wskazówek i różnorodnych technik, jakie trzeba zastosować, aby uzyskać upragniony efekt. Tłusty druk w tekście oznacza, że musimy zaakcentować dany fragment, z kolei kursywa wskazuje, by tekst przeczytać powoli i spokojnym tonem. Dokładnie oznaczono w treści, kiedy należy wykonać dodatkowe działania: ziewać, wymawiać imię dziecka, rozdzielać imię głównego bohatera dwoma ziewnięciami. Autor używa odpowiednich słów, które sprawiają, że mamy poczuć się zmęczeni. A sama historia (Królik Romek wyrusza z mamą na poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, jak szybko zasnąć), dzięki powtarzalności określonych działań ma odprężać i wprowadzać w trans.

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii Carl-Johan Forssén Ehrlin, Irina Maununen, książki dla dzieci, recenzja, wydawnictwo sonia draga | Otagowano , , , , | Dodaj komentarz

Uri Orlev, ilustracje Marta Ignerska – Babcia robi na drutach


babciacover

Wśród książek dla dzieci i młodzieży znaleźć można wiele pozycji, których głównymi bohaterami są babcia i dziadek. W związku z ich zbliżającym się świętem, chciałam przypomnieć jedną, szczególną opowieść zakorzenioną w żydowskim folklorze. “Babcia robi na drutach” to bajka o charakterze uniwersalnym, która została przetłumaczona na ponad dziesięć języków na całym świecie. Uri Orlev, autor książek dla dzieci i tłumacz polsko – żydowskiego pochodzenia, przedstawił w niej odwieczny problem nietolerancji i odrzucenia. Urodzony w 1931 roku w Warszawie Orlev, w czasie II Wojny Światowej został przesiedlony do warszawskiego getta, a później był więźniem obozu Bergen-Belsen. Literaturę dziecięcą zaczął tworzyć w 1976 roku i jest obecnie jednym z najbardziej znanych izraelskich autorów książek dla młodych czytelników. Za swoją twórczość otrzymał wiele wyróżnień i ważnych nagród, w tym Medal im. Hansa Christiana Andersena (1996) oraz Nagrodę im. Janusza Korczaka (1990).

“Babcia robi na drutach” po raz pierwszy została opublikowana w 1981 roku, jednak w Polsce pojawiła się na rynku dopiero w 2009, za sprawą warszawskiego wydawnictwa Wytwórnia. Pewnego dnia w małym mieście zjawia się tajemnicza staruszka, zaopatrzona jedynie w kłębek włóczki, szydełko i parę magicznych drutów. Nikt z mieszkańców nie oferuje jej schronienia przed zimnem i nocą, więc zmęczona dalszymi poszukiwaniami wyciąga swoje magiczne druty i wpada w wir pracy. I tak oto na pustym polu kartofli pojawia się ciepły, wełniany dom, a w nim wygodne kapcie, dywanik, łóżko, a nawet czajnik i trzy filiżanki. Komplet naczyń przyda się babci, bo już za chwilę z włóczki robi sobie śliczną wnuczkę i wnuka. I tak cały dom wypełnia radość, gwar i beztroska. Niestety sielanka kończy się następnego dnia, gdy dzieci idą do szkoły, zostają wystawione na wścibskie spojrzenia i upokarzające pytania ludzi. Nie chcą oni w swoim mieście dzieci zrobionych na drutach. Wyjątkowość jest dla nich wybrykiem natury, który wywołuje irytację i obrzydzenie. Dla nauczycieli to wstyd i nieporozumienie, by uczyć szydełkowane dzieci, dla urzędników to zwykły żart, któremu nie chcą poświęcać czasu.

babcia6 babcia5

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii książki dla dzieci, książki obrazkowe, Marta Ignerska, recenzja, Uri Orlev, Wydawnictwo Wytwórnia | Otagowano , , , | Dodaj komentarz

Irena Landau – Ostatnie piętro

landauostatnie
Seria “Wojny dorosłych – historie dzieci”, powołana do życia w 2010 roku przez łódzkie wydawnictwo Literatura, to trudna literatura faktu dla młodszego czytelnika, której do tej pory brakowało na polskim rynku. Wydany częściowo we współpracy z Muzeum Powstania Warszawskiego zbiór prezentuje historie dzieci z czasów II Wojny Światowej i krótko potem, a także zbeletryzowane biografie zasłużonych w historii osób, spisane w przejrzystej formie powieściowej. Opowieści są krótkie, napisane przystępnym językiem i świetnie zilustrowane przez Macieja Szymanowicza, Joannę Rusinek, Jolę Richter – Magnuszewską oraz Olgę Reszelską. Dzięki nim, dzieci mogą doświadczać historii przez literacką opowieść, tym bardziej, że nie w każdym domu są dziadkowie, którzy dzielą się z nimi tymi trudnymi wspomnieniami. Wojenne historie napisali do tej pory dobrze znani dzieciom autorzy: Paweł Beręsewicz (“Czy wojna jest dla dziewcząt”, 2010), Joanna Papuzińska (“Asiunia”, 2011, “Mój tato szczęściarz”, 2013 oraz “Krasnale i olbrzymy”, 2015), Michał Rusinek (“Zaklęcie na “W”, 2011), Beata Ostrowicka (“Jest taka historia. Opowieść o Januszu Korczaku”, 2012), Dorota Combrzyńska-Nogala (“Bezsenność Jutki”, 2012 oraz “Syberyjskie przygody Chmurki”, 2014), Renata Piątkowska (“Wszystkie moje mamy”, 2013 oraz “Która to Malala?”, 2015), Andrzej Marek Grabowski (“Wojna na Pięknym Brzegu”, 2014) oraz Irena Landau (“Ostatnie piętro”, 2015).

Książka “Ostatnie piętro” oparta jest na autentycznych przeżyciach Ireny Landau, urodzonej w 1932 roku w Warszawie autorki ponad 60 powieści i licznych słuchowisk radiowych dla dzieci. Pisarka w czasie wojny trafiła do warszawskiego getta, a gdy udało jej się stamtąd uciec, ukrywała się przez jakiś czas w domu u polskiej rodziny. Główna bohaterka “Ostatniego piętra” – mała Cesia, otrzymała imię po matce autorki, która również przeżyła wojnę i wiele lat po niej.

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii Irena Landau, Joanna Rusinek, książki dla dzieci, recenzja, wydawnictwo literatura | Otagowano , , , | Dodaj komentarz

Sarah Crossan – Kasieńka


kasienka

Wydawnictwo Dwie Siostry zakończyło rok 2015 w wielkim stylu, wypuszczając na rynek prawdziwe arcydzieło – literacki debiut irlandzkiej pisarki Sarah Crossan, zatytułowany “Kasieńka”. Wystarczyło kilka pierwszych stron, bym całkowicie przepadła i dała się pochłonąć historii dwunastoletniej imigrantki Kasi, która z dość przykrych powodów musi przeprowadzić się do Anglii.

Choć pisana wierszem, książkę czyta się jak prawdziwą prozę. Rozgrywające się wydarzenia poznajemy wyłącznie z punktu widzenia jednego bohatera – młodej dziewczyny, przed którą rozpoczyna się prawdopodobnie najtrudniejszy okres w życiu. Kasia co dzień musi staczać bitwę o przetrwanie w zupełnie obcej rzeczywistości i radzić sobie ze skrajnymi uczuciami. W nowym kraju czeka na nią obojętność ojca, który kilka lat wcześniej opuścił dom i wyjechał w nieznane, wściekłość i rozpacz matki, która za wszelką cenę chce odnaleźć męża oraz nienawiść ze strony szkolnych koleżanek. Kasieńka rozpoczyna naukę w szkole w Coventry, i choć ma prawie trzynaście lat, z powodu problemów z angielskim musi chodzić do klasy z jedenastolatkami. Dzieci w szkole traktują ją jak intruza, a szczególnie prześladowana jest przez naczelną szkolną tyrankę Claire i jej przyjaciółki, które śmieją się z jej biednego stroju i nazywają polską lesbijką, bo ma krótkie włosy i owłosione pachy. To naprawdę zbyt wiele dla dwunastoletniej dziewczyny, która właśnie zaczyna osiągać dojrzałość płciową.

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii książki dla dzieci, recenzja, Sarah Crossan, Wydawnictwo Dwie Siostry | Otagowano , , | 2 komentarze