Marianna Oklejak – Cuda wianki. Polski folklor dla młodszych i starszych

cudacover

W okolicy 11 listopada warto rozmawiać z dziećmi o patriotyzmie i naszych świętach państwowych, ale również o polskim dziedzictwie oraz kulturze ludowej. W księgarniach znaleźć można naprawdę wiele pozycji poruszających te zagadnienia, począwszy od książek historycznych dla dzieci, poradników dla prawdziwych patriotów (“Kto ty jesteś?” Joanny Olech, “A ja jestem Polak mały” Elizy Piotrowskiej czy “Poradnik małego patrioty” Marcina Przewoźniaka, by wymienić tylko kilka z nich), niezmiernie ważnych publikacji odnośnie praw człowieka oraz przewodników po naszych zabytkach, świętach państwowych i polskich zwyczajach ludowych.

Marianna Oklejak, ilustratorka i graficzka (znana dzieciom szczególnie dzięki serii o Basi oraz „Europa dla młodych podróżników”, a także ilustracjom do książek „Siedmiu wspaniałych”, „Król Maciuś Pierwszy”, „8+2 i ciężarówka”, „8+2 i domek w lesie” czy „Jestem miasto. Warszawa”), absolwentka Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, to prawdziwa miłośniczka polskiej kultury ludowej, czemu dała wyraz w wydanej właśnie nakładem wydawnictwa Egmont książce “Cuda wianki. Polski folklor dla młodszych i starszych”. To zjawiskowa, pełnowymiarowa pozycja o materialnym i niematerialnym dziedzictwie kultury ludowej, zwracająca uwagę na sztukę, stroje ludowe, pieśni i przysłowia.

cuda01 cuda02

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii Egmont, książki dla dzieci, książki obrazkowe, Marianna Oklejak, recenzja | Otagowano , , | Dodaj komentarz

Chris Grabenstein – Biblioteka pana Lemoncella


lemoncover

“Biblioteka pana Lemoncella”, amerykański bestseller dla dzieci i młodzieży, to ukłon jego twórcy – Chrisa Grabensteina w stronę bibliotekarzy i samej instytucji, jaką jest biblioteka. To jednocześnie podpowiedź, jak zachęcić dzieci do spędzania swojego wolnego czasu w bibliotece i dowód na to, że czytanie książek i poszukiwanie informacji na własną rękę nie tylko rozwija umysł, ale może stać się prawdziwym wyzwaniem i wielką przygodą.

Tytułowy pan Lemoncello to ekscentryczny miliarder, najsłynniejszy na świecie producent gier komputerowych dla dzieci. Wykorzystując ogromne fundusze i swoje genialne pomysły, postanawia ufundować miastu Alexandriaville supernowoczesną bibliotekę, posiadającą nie tylko ogromne książkowe zbiory, ale również elektroniczne centrum nauki, instruktażowe hologramy, roboty układające książki na półkach oraz dziesięć ekranów, które zgodnie z systemem Klasyfikacji Dziesiętnej Deweya ukazują barwne i wciąż zmieniające się obrazy, związane z kategoriami systemu katalogowego biblioteki. Nad całym projektem i wielkim otwarciem czuwa znana w całym miasteczku bibliotekarka, dr Zinczenko, jako jedyna wtajemniczona w to, co będzie skrywać niewiarygodna i futurystyczna biblioteka. W ramach letniego programu czytelniczego zostaje zorganizowany konkurs dla uczniów miejscowej szkoły, w którym nagrodą jest nocna zabawa w bibliotece. Dwunastu zwycięzców, w tym główny bohater powieści, 12-letni Kyle Keeley, otrzymują zadanie stanowiące prawdziwe wyzwanie: “znajdź wyjście z biblioteki używając tylko swojego sprytu, książek i wskazówek porozrzucanych wokół”. Wiedza Kyle’a i jego przyjaciół o grach, książkach i bibliotece zostaje wystawiona na próbę. Między uczestnikami zabawy szybko pojawia się rywalizacja, obfitująca w podstępy i nieczyste zagrywki.

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii Chris Grabenstein, książki dla dzieci, recenzja, wydawnictwo Wilga | Otagowano , , , | Dodaj komentarz

Rafał Kosik – Amelia i Kuba. Kuba i Amelia. Nowa szkoła

ameliakuba

Wszyscy miłośnicy książek Rafała Kosika doskonale pamiętają jego udany eksperyment – “dwuksiążkę” o perypetiach jedenastolatków: Amelii i Kuby. “Godzina duchów” to dwa tomy z tą samą historią, ale opowiedzianą z dwóch różnych perspektyw. Wakacyjne śledztwo wokół starego domu, w którym dochodziło do tajemniczych zdarzeń, zbliżyło do siebie rodzeństwa Domeyków oraz Rytlów. Teraz, w wielkim apartamentowcu, nazywanym przez mieszkańców Zamkiem, trwają gorączkowe przygotowania do pierwszego dnia w nowej szkole. Ku wielkiej radości Amelii i Kuby okazuje się, że trafili do tej samej klasy. Niestety Kuba i Albert – nieprzeciętnie inteligentny, młodszy brat Amelii, wpadają w poważne tarapaty już pierwszego dnia, narażając się samej dyrektorce szkoły, która okazuje się być jednocześnie wychowawczynią ich klasy.

Tym razem Rafał Kosik porzucił fantastykę i tajemniczość na rzecz obyczajowości i skupił się na ważnym wątku aklimatyzacji w nowej szkole, akceptacji oraz integracji zarówno dzieci, jak ich rodziców. W szkole widać wyraźny podział na grupy w zależności od miejsca zamieszkania. Do jednej należą dzieci mieszkające w nowych apartamentach, w tym Zamku, w innej są „lokalsi”, czyli biedniejsi uczniowie, którzy znają się od pierwszej klasy. „Lokalsi” zamieszkują stare, niewyremontowane kamienice przeznaczone do rozbiórki. Zawsze trzymają się razem, nie chcą integrować się z nowymi uczniami i mają swojego lidera – małego intryganta Bola, przez którego Kuba i Albert wpadają w same kłopoty. Z drugiej strony niektóre dzieci z dobrze sytuowanych rodzin wcale nie zabiegają o przyjaźń “lokalsów” i też ich dyskryminują. Taką postawę reprezentuje Sylwek, syn dyrektora dużej firmy, który zostaje gospodarzem klasy. Wcześniej chodził do prywatnej szkoły, w której uczyły się tylko bogate dzieci i jest zdania, że dla młodzieży z apartamentów powinno się wybudować nową szkołę, ogrodzić ją płotem i nie wpuszczać do niej pozostałych. “Nowa szkoła” to powieść o pierwszych dniach w całkowicie świeżym otoczeniu, kiedy bohaterowie starają się oswoić przestrzeń i budować relacje z nowymi kolegami, niestety z różnym skutkiem.

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii Amelia i Kuba, książki dla dzieci, Powergraph, Rafał Kosik, recenzja | Otagowano , , | Dodaj komentarz

Katherine Applegate – Jedyny i Niepowtarzalny Ivan

ivancover

Przez ostatnie tygodnie cały świat żył wstrząsającą historią śmierci lwa Cecila, symbolu Zimbabwe. Wydarzenie to po raz kolejny wywołało głośną dyskusję nie tylko na temat polowań na dzikie zwierzęta, ale również ich praw do życia na wolności w naturalnym środowisku. W tym samym czasie byłam akurat w trakcie czytania książki Katherine Applegate “Jedyny i Niepowtarzalny Ivan”, opartej na prawdziwej historii goryla Ivana, mieszkającego od 27 lat w klatce w centrum handlowym. Powieść ta, przeznaczona dla wszystkich czytelników z klas szkoły podstawowej, mogłaby bez wahania stać się głosem w dyskusji o miejscu zwierząt w świecie, gdzie poluje się na nie bądź przetrzymuje w niewoli dla rozrywki.

Katherine Applegate inspirowała się prawdziwą historią więzionego goryla, który w końcu – po publicznych protestach, został przeniesiony do ogrodu zoologicznego, trafiając do grupy goryli i stając się ulubieńcem całego zoo, dzięki obrazom, na których stawiał odcisk swojego palca. “Jedyny i Niepowtarzalny Ivan” to książka napisana w pierwszej osobie, z punktu widzenia niefrasobliwego goryla srebrnogrzbietego – Ivana.  Zwierzę spędziło prawie całe swoje życie w niewoli i jest przetrzymywane w Big Top Centrum Handlowym, w całkowicie ludzkim środowisku. Przez 365 dni w roku daje pokaz dla zgromadzonej publiczności, ale poza tym jest całkiem zadowolone ze swojego życia. Ogląda telewizję, pochłania niezliczone ilości bananów i tworzy rysunki na kartkach papieru, które potem jego właściciel sprzedaje w pobliskim sklepiku.

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii Katherine Applegate, książki dla dzieci, recenzja, Wydawnictwo CzyTam | Otagowano , , , , , | Dodaj komentarz

Sylvia Heinlein – Różowe środy albo podróż z ciotką Huldą

srodycover

Po lekturze książki “Różowe środy albo podróż z ciotką Huldą” niemieckiej pisarki Sylvii Heinlein można zadać sobie pytanie, kto tak naprawdę jest na tym świecie szalony? Dziewczynka odstająca od grupy rówieśników, której nie interesują sukienki, kucyki i lekcje tenisa? Matka – pracoholiczka, która już dawno straciła kontakt z własną rodziną? Ojciec, który cały dzień wisi na telefonie i wyśmiewa się z innych? A może żyjąca we własnym świecie, upośledzona umysłowo ciotka Hulda? Dla Sary, głównej bohaterki powieści, ta ostatnia jest najbardziej wyjątkową osobą na świecie. Innego zdania jest matka Sary, którą starsza siostra Hulda wprawia w zakłopotanie i najchętniej ukryłaby ją przed światem (jak na przykład podczas wystawnej imprezy, podczas której Hulda odczytuje na podium zabawny wierszyk o puszczaniu bąków). Ojciec Sary nazywa Huldę “pluszakiem”, bo jest niska i gruba. Podobnie zresztą określa wszystkie niepełnosprawne osoby mieszkające razem z ciotką w Domu Opieki. Jest coś, co łączy całą czwórkę: uczucie osamotnienia, uzależnienie od innych oraz bariery komunikacji społecznej.

Sara i Hulda mają swój środowy rytuał. Co tydzień, właśnie ten dzień spędzają razem w mieszkaniu ciotki lub ogrodzie, gdzie Hulda może w tajemnicy zapalić papierosa. Sara uwielbia pokój cioci, pełen ozdób i porcelanowych figurek. Czuć w nim ciepło i swobodę, w przeciwieństwie do sterylnego, minimalistycznego domu dziewczynki. Jej rodzice wolą, by zamiast spędzać każdą środę z opóźnioną w rozwoju ciotką, Sara chodziła na lekcje tenisa i jazdę konną. Szczególnie matka stara się na każdym kroku izolować córkę od ciotki, w obawie, że przez częste kontakty z upośledzoną osobą zamiast z rówieśnikami, Sara wyrośnie na dziwoląga i odludka. Hulda z kolei chce uczyć się nowych rzeczy i żyć samodzielnie. Buntuje się, ma dosyć uzgadniania całego swojego planu dnia z opiekunami. Chce pić colę w barze, tańczyć nocą w deszczu i spotykać się co środę ze swoją siostrzenicą. Matka nie rozumie potrzeb starszej siostry ani własnej córki. W pogoni za pieniędzmi i karierą nie dostrzega wyjątkowości najbliższych i pięknej relacji, jaka jest między bohaterkami. Odpowiedzialność za Huldę już od dzieciństwa była dla niej ogromnym ciężarem. Gdy ciotka dostaje kolejnego ataku, podejmuje decyzję, by przenieść ją na wieś, do specjalnego ośrodka pod ciągłym nadzorem. Nie będzie to jednak proste, gdyż Hulda jest bardzo wrażliwa i miewa zmienne nastroje. Jest osobą niepełnosprawną, ale nie głupią. Czując gniew i rozczarowanie staje się prawdziwym huraganem.

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii książki dla dzieci, recenzja, Sylvia Heinlein, Wydawnictwo Dwie Siostry | Otagowano , , , , , | Dodaj komentarz

Świerszczyk. Wielka księga – Opracowanie zbiorowe

swierszcz01

Uśmiechnięty, zielony świerszcz obchodzi w tym roku swoje 70 urodziny! 1 maja 1945 roku ukazał się pierwszy numer kultowego czasopisma dla dzieci – “Świerszczyk”. Z tej okazji wydawnictwo Egmont przygotowało piękny prezent nie tylko dla miłośników pisma. “Świerszczyk. Wielka księga” to zbiór opowieści, wierszy i komiksów, bogato zilustrowanych przez naszych najlepszych ilustratorów. Miłośnikom książek obrazkowych polecam świetną zabawę: przed rozpoczęciem czytania rzućcie okiem na ilustracje i wskażcie ich autora (podpowiedź znajdziecie na końcu historyjki).

W książce zamieszczone zostały teksty odpowiednie zarówno dla dzieci w wieku przedszkolnym, jak i wczesnoszkolnym. Na maluchów czekają krótkie historyjki z cyklu “Z pamiętnika pewnego świerszcza”, które rozbudzą wyobraźnię i pomysłowość. “Litery znam, więc czytam sam!” (z użyciem tylko 23 liter!) to teksty idealne dla początkujących czytelników, podobnie jak komiksy. Zabawne rymy i rysunki wstawione zamiast wyrazów gwarantują świetną zabaw, naukę i trening spostrzegawczości. I wreszcie coś dla wprawnych czytelników, czyli “Wielkie czytanie”, liczące kilka stron teksty, które wyrobią dobry nawyk sięgania po coraz dłuższe powieści. Wydawnictwo Egmont od jakiegoś czasu stawia na książki promujące domowe czytanie. Zachęca do wspólnego czytania z rodzicami (nowa seria “Poczytaj ze mną”), ale również do samodzielności (akcję “Czytam sobie” zna już prawdopodobnie każdy sześcio- i siedmiolatek). “Świerszczyk. Wielka księga” to idealna kompilacja dla obu grup.

swierszcz02 swierszcz03

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii Czytam sobie, Daniel de Latour, Egmont, elżbieta wasiuczyńska, grzegorz kasdepke, Katarzyna Bajerowicz, książki dla dzieci, recenzja, Świerszczyk | Otagowano , , , , , , , , , , , , , , , , | Dodaj komentarz

Thorbjørn Egner – Rozbójnicy z Kardamonu / ilustracje: Mirosław Pokora

kardamon01

Dwie Siostry przygotowały garść nowości wprost idealnych na wakacyjne dalekie i bliskie wojaże. Kto będzie spędzać czas w domu, może przeznaczyć go na “Wielkie gotowanie na ulicy Czereśniowej” albo wziąć pod pachę “Pod ziemią / Pod wodą” Mizielińskich i ruszyć na poszukiwanie skarbów, kryjących się w najbliższej okolicy. Na plażę i górski odpoczynek po wędrówce najlepsza jest zawsze powieść i tu, ku mojej wielkiej radości, pojawiło się długo wyczekiwane wznowienie “8+2 i ciężarówka” oraz kolejny tom serii “Mistrzowie ilustracji”, “Rozbójnicy z Kardamonu” – książka, którą nie tylko się czyta…

Egner Thorbjørn to zmarły w 1990 roku norweski pisarz, ilustrator oraz autor piosenek. Jego książki stały się naturalną częścią norweskiego dziedzictwa kulturowego i do dziś cieszą się ogromną popularnością, szczególnie wśród czytelników na poziomie szkoły podstawowej. Powieści Egnera zachęcają do twórczej ekspresji, z jednej strony bawią, z drugiej promują postawy pożyteczne dla jednostki, jak i całego społeczeństwa. To właśnie w “Rozbójnikach z Kardamonu” Thorbjørn stworzył miasto idealne, w którym życie płynie wolno i spokojnie, a rozwiązywanie problemów społecznych stanowi jedno z najważniejszych zadań jego mieszkańców. Kardamon to małe miasto na końcu świata, o którym nie słyszał prawie nikt. Nie jeżdżą w nim samochody, na polach rosną banany i daktyle, a miejscowy policjant Bastian jeszcze nigdy nikogo nie aresztował. I nagle do akcji wkraczają trzej tytułowi rozbójnicy, którzy mieszkają w całkowitym odosobnieniu poza miastem. Kasper, Jesper i Jonatan to trzej buntownicy, którzy potrafią postawić całe miasteczko na głowie.

kardamon06 kardamon05

 

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii książki dla dzieci, Mirosław Pokora, Mistrzowie Ilustracji, recenzja, Thorbjørn Egner, Wydawnictwo Dwie Siostry | Otagowano , , , , | Dodaj komentarz

Lokomotywa / IDEOLO – zdjęcia

lokomotywa100

Lokomotywa/IDEOLO jest oparta na tekstach Juliana Tuwima, które zostały zestawione z faktami odnoszącymi się do współczesnych problemów gospodarczych, ekonomicznych, ekologicznych, etycznych. To odsłona Tuwima zaangażowanego, odważnego, bezkompromisowego w poruszaniu tak trudnych tematów, jak tożsamość narodowa, rasizm, antysemityzm. W pociągu jadą Żydzi, kibole, żołnierze, geje i lesbijki, hipsterzy oraz zwierzęta, przewożone są różne materiały*

Opracowanie artystyczne i merytoryczne książki:
Małgorzata Gurowska + Joanna Ruszczyk
Wydawca: Fundacja Sztuczna, Wytwórnia (2013)

Projekt dofinansowany przez Instytut Książki.

http://www.fundacjasztuczna.pl/

lokomotywa01 lokomotywa02lokomotywa lokomotywa04

Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii Fundacja Sztuczna, ilustracja, Julian Tuwim, książki dla dorosłych, książki dla dzieci, Lokomotywa / IDEOLO, Wydawnictwo Wytwórnia | Otagowano , , , , , | Dodaj komentarz